کنیستر-برلیانس
کنیستر را بیشتر بشناسیم
کلمه canister از واژه لاتین canstrum به معناي سبد گرفته شده کنیستر قطعه اي است که روي خروجی باك خودرو نصب و به صورت موقت بخارات بنزین را جذب می کند. در ادامه این مقاله ما به توضیح نحوه کار و عملکرد قطعه کنیستر سوخت و خاصیت آن خواهیم پرداخت.
همانطور که می دانیم اکثر سوخت ها به صورت هیدروکربن می باشند و در احتراق موتور اتومبیل از ترکیب اتم هاي هیدروژن و کربن موجوددر یک سوخت با اکسیژن ، محصولاتی همچون گاز دي اکسید کربن (CO2) و آب تولید می شود. ولی به دلایل مختلفی که بستگی به شرایط احتراق و کیفیت سوخت دارد احتراق به صورت کامل صورت نمی گیرد و تمام هیدروکربن موجود در سوخت به CO2 و آب تبدیل نمی شود.هر چه احتراق ناقص تر باشد میزان آلایندگی نیز بیشتر خواهد بود. با توجه به رشد و توسعه شهرها و همچنین افزایش جمعیت ، شرکت هاي خودروسازي در تلاش اند تا با تولید بیشتر نیاز جامعه را برآورده کنند در کنار این تلاش و با توجه به دانش و قوانین بازدارنده و حمایتی از محیط زیست خودروسازها در تلاش اند تا آلاینده هاي خروجی خودروها را کاهش دهند. این امر در طراحی خودروها تاثیر به سزایی داشته و به تغییراتی در سیستم هاي سوخت رسانی گذشته(کاربراتوري) و امروزي (انژکتوري) منجر گردیده است.که امروزه براي این منظور جهت جلوگیري از این آلاینده ها قطعه کنیستر سوخت را به قطعات خودرو اضافه نموده اند . سازندگان موتور براي کاهش آلایندگی خودرودر چهار عامل اصلی متمرکز شده اند :
· استفاده از سیستم سوخت رسانی و جرقه ي دقیق و قابل اطمینان
· کاهش آلایندگی گازهاي خروجی اگزوز به وسیله مبدل کاتالیزوري
· بازیابی هیدروکربن ها ي نسوخته داخل محفظه موتور
· به جذب بخار سوخت از مخزن سوخت ( باك ) ۴ که موردآخرتوسط کنیستر صورت می گیرد.
اوایل دهه ۷۰ میلادي با افزایش فشار سازمان هاي حفظ محیط زیست در زمینه کنترل آلاینده هاي منتشر شده از خودروها همراه بود و استانداردهاي EPA میزان مجاز انتشار آلایندگی خودروها را به سازندگان دیکته کردند و آنها را به این فکر فرو بردند که چطور آنها به این محدوده انتشار ، دست یابند.کاهش میزان آلایندگی منتشره از خودروها از سال ۱۹۷۰ به واسطه بهبود طراحی موتور به علاوه اضافه کردن کنیستر هاي ذغالی جهت جمع آوري بخارات هیدروکربن و لوله هاي تجدید گردش گاز خروجی براي کاهش اکسیدهاي نیتروژن به انجامرسید. مرحله برجسته و مهم دیگردر تکنولوژي کنترل آلایندگی خودرو در سال ۱۹۸۰ -۱۹۸۱ به وقوع پیوست. به واسطه استانداردهاي سخت گیرانه تر، سازندگان خودرو اتومبیل هاي جدید را به سیستم هاي کنترل آلایندگی در سطحی بسیار بالاتر مجهز کردند. این سیستمها به سنسورهاي اکسیژن و نیز کامپیوترهاي آنبورد مجهز شدند. این تجهیزات به بهینه سازي راندمان کنیسترها کمک می کنند. از سال ۱۹۹۰ با مقررات سخت گیرانه تر، استانداردهاي سخت گیرانه تر سیستمهاي تشخیص عیب کامپیوتري شده که عیب هاي کنترل آلاینده ها را مشخص می کنند، شکل گرفت.
دیدگاه
هنوز نظری داده نشده است